انواع سانسوریا

گیاه سانسوریا بالای ۵۰ گونه دارد که همه آن ها در ایران موجود نیست. انواع نژادهای سانسوریا شامل سانسوریا سامورایی، سانسوریا مهتابی،سانسوریا شمشیری، سانسوریا بونسل، سانسوریا پا کوتاه و سانسوریا کرکی می باشند.

سانسوریا بونسل

زیستگاه سانسوریا بونسل یا نیزه آفریقایی پنجه ای کشور آفریقاست. سانسوریا بونسل که به عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده می شود بومی آنگولا بوده و در چند سال گذشته رشد چشمگیری در میان علاقه مندان گیاهان آپارتمانی پیدا کرده است. با خرید گیاه سانسوریا از فروشگاه آنلاین گل گیفت گیاهی زیبا و مقاوم را به منزل یا محل کارتان ببرید.

گیاه شناسی سانسوریا بونسل

این گونه از سانسوریا دارای برگ های راست لوله ای به شکل نیزه و به رنگ راه راه سبز خاکستری است. این برگ ها تنها در حدود ۳ سانتی متر ضخیم شده و ارتفاع آن در محیط خانه تا حدود ۵۰ سانتی متر می رسد، این در حالی است که در زادگاه خود، گیاه ضخامت بیشتری به خود گرفته و ارتفاع آن تا ۲ متر هم خواهد رسید.

گل دهی سانسوریا بونسل

سانسوریا بونسل یک ساکولنت با برگ های چاق و کوتاه است و به اندازه سانسوریا سیلیندریکا رشد نمی کند. رشد برگ های این گیاه به صورت ستاره ای است که برگ های جدید در کنار یکدیگر در یک ردیف ظاهر می شوند. اگر نور کافی به این گیاه بتابد و در مکانی روشن نگهداری شود، این گیاه یک بار در سال در بهار یا اواسط تابستان شکوفه می دهد. اندازه آن ۳ سانتی متر و به رنگ سفید مایل به سبز است و گل آن لوله ای شکل بلوری با رنگ صورتی میباشد.

نگهداری سانسوریا بونسل

۱. نور مناسب

سانسوریا را در یک مکان پر نور و فیلتر شده قرار بدهید، مکان هایی مثل پنجره شمالی یا جلوی یک پنجره روشن و آفتابی که توسط یک پرده پوشانده شده باشد. اگر چه گیاه سانسوریا کم نوری را به خوبی تحمل می کند اما نور مناسب باعث شادابی و خوش رنگ شدن برگ ها می شود و همچنین نور شدید باعث زرد شدن لبه های برگ ها می شود.

۲. آبیاری صحیح

قبل از آبیاری اجازه دهید تا خاک کاملا خشک شود و بعد با آب سیراب کنید به صورتی که آب از زیر گلدان خارج شود. بعد از خارج شدن آب گلدان، حتما آب زیر گلدانی را تخلیه کنید و هیچ وقت آبی در زیرگلدانی نماند. سانسوریا همچون ساکولنت های دیگر که آب را در داخل برگ های خود ذخیره می کند به آب زیاد حساس است و می تواند ریشه گیاه را از بین ببرد پس از باتلاقی کردن خاک گیاه پرهیز کنید.

۳. دمای مناسب

سانسوریا را در دمای اتاق نگهداری کنید و از سرما محافظت کنید که در دمای زیر ۱۰ درجه سانتی گراد آسیب می بیند. گیاه را در تابستان هر ۳ هفته یک بار با کودهای عمومی برای گیاهان خانگی به مقدار نصف توصیه شده روی دستور بسته بندی کود تغذیه کنید. توجه کنید که کود دهی بیش از اندازه باعث از بین رفتن برگ های گیاه می شود.

۴. خاک مناسب

سانسوریا به خاک نیمه سبک با زهکشی خوب نیاز دارد، از این رو ترکیب خاک کاکتوس، خاک برگ و خاک باغچه پیشنهاد می گردد.

۵. رطوبت

گیاه سانسوریا به رطوبت بالایی نیاز نداشته و رطوبت معمولی محیط نیز برای گیاه کفایت می کند.

تکثیر سانسوریا

سانسوریا هم از طریق پاجوش تکثیر میابد و هم از طریق ریشه دار کردن برگ های بریده شده از گیاه که به راحتی در آب و خاک ریشه دار می شوند و می توان به صورت گسترده تکثیر کرد. روش تکثیر سانسوریا بونسل تقسیم ساقه های زیر زمینی و جدا کردن پا گیاه در بهار به ویژه نژادهای ابلق، گرفتن قلمه برگ به قطعاتی در حدود ۸ سانتی متر و ریشه دار کردن آن ها در خاک کاکتوس است.

هرس

در صورت نیاز می توان برگ های سوخته و زرد شده را از گیاه جدا کرد. همچنین بعد از گل دهی و میوه دادن گیاه، سنبله ای که گل بر روی آن تشکیل شده بود را به وسیله قیچی مناسب از انتها هرس نمائید.

 تعویض گلدان

گیاه سانسوریا علاقه زیادی به جابه جا شدن نداشته و گلدان کوچک را بیشتر از گلدان بزرگ دوست دارد. بهترین گلدان برای این گیاه گلدان سفالی است. گلدان را عوض نکنید، مگر اینکه در حال ترکیدن باشد.

آفت و بیماری

شته‌ پشمالو یا شپشک آردآلود حشره‌ای است که طول آن به سه میلی‌ متر می ‌رسد، دارای سپر محافظ بوده، پوششی پشمالو و آرد مانند داشته و به راحتی قابل تشخیص می‌ باشد. بر روی گیاه به راحتی حرکت می‌ کند و تمام سطح گیاه را فرا گرفته و حتی به داخل خاک و ریشه هم سرایت می ‌کند. در صورتی که این آفت کنترل نشود و از بین نرود گیاه حتما از بین می‌ رود.

گیاهی که به این آفت بیمار شده باشد، رشدش متوقف شده و حالت چروکیده می‌ گیرد. شپشک آردآلود به دلیل داشتن سپر محافظ، اثر بخشی سموم تماسی را کم کرده و در مقابل این سموم مقاومت می ‌کند. همچنین به دلیل این که امکان دارد شپشک آردآلود در خاک هم نفوذ پیدا کند، باید از سم سیستمیک در برخورد با این آفت استفاده کرد.

خطر سمی بودن

گیاه سانسوریا برای حیوانات خانگی همچون سگ و گربه سمی بوده و باید مراقب بود توسط حیوانات خانگی جویده نشود.